به نام عدالت و مسئولیت‌پذیری

در روزهایی که گرمای هوا از ۵۰ درجه فراتر رفته، مردم ایلام علاوه بر تحمل گرما، با کم‌آبی، قطعی بی‌برنامه برق و آتش‌سوزی‌های گسترده در جنگل‌های بلوط مواجه‌اند.

قطع برق در روستاهای اطراف ایلام در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه ۲۶ و۲۷ تیرماه، آن هم در اوج گرما، در حالی رخ داد که مناطق خاص از این بحران مصون بودند. آیا روستاییان شهروند درجه‌دو محسوب می‌شوند؟ یا مظلومیت‌شان بهانه‌ای برای بی‌توجهی شده است؟

این اقدام ناعادلانه در توزیع انرژی، نه تنها سلامت جسمی و روانی مردم را تهدید می‌کند بلکه باعث آسیب جدی به وسائل برقی و کولرهای گازی شده که با قیمت‌های بالا در این شرایط بد اقتصادی تهیه شده‌اند.

ارسال پیام و گلایه‌های مردم مهران ، صالح‌آباد و روستاهای حومه شهر ایلام از این وضعیت، نشان‌دهنده نارضایتی عمومی و احساس تبعیض در برخورد با بحران است.

توجیهات شرکت برق نه‌تنها قانع‌کننده نیست، بلکه نشان از بی‌عدالتی آشکار دارد. اگر نزدیکی به ارگان‌های خاص دلیل مصونیت از قطعی برق است باید این توجیه را “عذر بدتر از گناه” عنوان کرد.ضمن اینکه بارها قطعی های برق طبق برنامه و اطلاعیه های صادر شده از سوی شرکت توزیع پیش نرفته است.

از سوی دیگر، آتش‌سوزی‌های مکرر در جنگل‌های بلوط، نتیجه عدم برنامه‌ریزی در مدیریت منابع طبیعی است و این فاجعه خاموش، سرمایه‌های زیست‌محیطی استان را نابود می‌کند.

با توجه به مطالب ذکر شده ،درخواست مردم از مسئولان ارشد استان این است که توزیع برق باید به‌صورت عادلانه و با زمان‌بندی منصفانه انجام شود و هیچ منطقه‌ای نباید قربانی دیگر مناطق گردد.

مدیریت بحران انرژی باید با صداقت، شفافیت، کار فرهنگی و مشارکت مردمی انجام شود؛ نه با تبعیض و توجیهات غیرمنطقی چرا که هیچ ارگانی جز نهادهای امنیتی و انتظامی نباید از امتیازات ویژه برخوردار باشد.

در پایان امید به اصلاح رویه‌ها و بازگشت عدالت به مدیریت منابع استان و حفظ جنگل ها را داریم.