در استان ایلام نه حال صنعت خوب است، نه حال طبیعت و نه حال مردم

این غول سیاه رنگ، صدای موسیقی صنعت را می نوازد اما آورده اش منفعتی به حال مردم استان ندارد.

کارگران سرگردان ارغوان گستر و خانواده هایشان نیز تا چند هفته پیش حالشان وخیم تر از طبیعت بود، چرا که در شب های سرد پائیزی سفره حاجت شان را درب خانه غولی که شیپور صنعتی بودن و ارز آوری به دست گرفته اما عملاً مدیرانش بر طبل زیاندهی میزنند، پهن کردند تا شاید قوت روزانه شان قطع نشود.

تجمع خانواده کارگران این مجموعه که پتو بر دوش، جشن تولد هایشان را با آرزوهایی کوچک جشن می گرفتند،باعث جریحه‌دار شدن احساسات مردم استان و مطالبه گری گاه و بیگاه رسانه ها شد.

اما نکته این جاست ؛این بی خیالی های مداوم در حق مردم، صنعت و طبیعت را چه کسی می تواند پاسخ دهد؟چرا صنعتی مثلاً ارز آور که سلامت مردم و طبیعت را نشانه گرفته جز دود و سیاهی منفعتی برای استان ندارد؟پاسخ مدیر عامل این مجموعه به مردم چیست ؟