مرثیه‌ای برای جنگل‌های ایلام؛ زخم‌هایی که همچنان تازه‌اند
در دل رشته‌کوه‌های زاگرس، استان ایلام که به «عروس زاگرس» شهرت دارد، شاهد زخم‌های عمیقی بر پیکره‌ی منابع طبیعی خود است. از آتش‌سوزی‌های عمدی برای تولید ذغال، تصرف غیرقانونی اراضی جنگلی و ساخت خانه‌باغ‌های شخصی گرفته تا گسترش تومور لورانتوس بر درختان، همه نشانه‌ای از بحرانی است که سال‌هاست مورد غفلت واقع شده است.
فقدان زیرساخت‌های مقابله با بحران از جمله نبود فرودگاه اطفای حریق، هواپیما و پهپادهای آب‌پاش و یگان‌های واکنش سریع، منجر به گسترش بی‌رویه‌ی آتش‌سوزی‌ها و نابودی گونه‌های ارزشمند جنگلی شده است؛ درختانی که هر یک تا پنجاه سال زمان لازم دارند تا به بلوغ برسند و میلیاردها تومان ارزش اقتصادی دارند.
نگارنده این یادداشت، با هدف تصمیم‌سازی و نه تخریب دستگاه‌های مسئول، پیشنهاداتی از جمله تأسیس صندوق مردمی حفاظت از منابع طبیعی، مشارکت عمومی در توسعه فضای سبز، و بسیج نهادها برای کاشت درختان مثمر و مقاوم را ارائه کرده است.
جنگل‌ها تنها منابع زیستی نیستند؛ بلکه سنگرهای طبیعی در برابر ریزگردها، زلزله، فرسایش خاک و تهدیدهای اقلیمی‌اند. ایلام با موقعیت ژئوپلیتیکی خاص خود، می‌تواند به قرارگاه عملیاتی و استراتژیک مهار بحران تبدیل شود؛ اگر که عزم و اراده‌ای در سطح ملی برای حفظ آن شکل گیرد.
آیا زمان آن نرسیده که جنگل را نه فقط با چشم طبیعت، بلکه با نگاه امنیت، اقتصاد و سلامت ملی ببینیم؟
لازم به ذکر است ؛ این راهکارها را یکی از اهالی ایل پنجستون ارائه داده و این رسانه در گزارش خود از راهکارهایی که می توانست کمک کننده باشد اما مورد غفلت قرار گرفته اند استفاده کرده است.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0